Hollandse nieuwe

Beschrijving

• Clupea harengus (Latijn)
• Herring (Engels)
• Hering (Duits)

VERSPREIDING

De haring (hollandse nieuwe) is een straalvinnige vis van het noordelijk halfrond, die leeft tot een diepte van 200 meter.
In de Noordzee worden vier hoofdpopulaties onderscheiden. Deze paaien op verschillende momenten:

• De Buchan-Shetland-haringen paaien in augustus en september voor de Schotse en Shetlandse kusten.
• Op de Doggersbank paaien de haringen van augustus tot oktober.
• De nog zuidelijkere populatie paait nog later, van november tot januari. Dit zijn haringen van de Southern Bight of Downs.
• De maatjesharing paait elk voorjaar in de Oostzee en komt daarna via het Skagerrak naar de Noordzee.

Deze vier populaties leven buiten het paaiseizoen door elkaar.
Vroeger bestond een vijfde populatie, de zuiderzeeharing. Deze stierf uit na het dichten van de Afsluitdijk.

BIOLOGISCHE KENMERKEN

Haringen worden circa 45 centimeter lang en kunnen maximaal een kilogram wegen. De maximale leeftijd is 22 jaar.
De vis heeft een zilverkleurig lichaam met een grijsgroene of blauwgroene rug. Hij maakt geluid door gas te laten ontsnappen uit de zwemblaas.
De larven leven van plankton, de volwassen dieren van groter plankton (zoals roeipootkreeftjes), garnalen en kleinere vissen.
Haringen komen voor in grote scholen van soms miljoenen dieren. Natuurlijke vijanden zijn andere vissen en vogels.

OVERIGE INFORMATIE

De naam komt van het Oudnederlandse ‘heering’, wat is afgeleid van ‘heer’ in de betekenis van legerschare. Het is dus een vis die in grote scholen als een ‘heer’ door het water trekt.
Het is een misverstand dat haring rauw wordt gegeten. Door een wisselwerking tussen het toegevoegde zout en de lichaamseigen enzymen ontstaat een rijpingsproces waardoor de haring zijn smaak krijgt. Elke haring moet minimaal 24 uur ingevroren zijn geweest om zodoende eventueel aanwezige parasieten onschadelijk te maken.